De reis begint...

Let op: om de blog af te schermen hebben we een wachtwoord aangemaakt: SJBOinUSA. 

Gelukkig is 6 uur opstaan voor ons niet vreemd, maar vandaag wel wat spannender dan anders: vandaag vertrekken we naar de Amerika! 
Zonder files komen we aan op Schiphol en zonder problemen checken we onze bagage in. Omdat het een volle vlucht is, mogen we zelfs nog gratis een extra handbagage als ruimbagage inchecken, zozo...
En dan begint het lange wachten: nog 2,5 uur voordat we het vliegtuig in mogen. En tja, we hadden van alles uitgelegd en voorbereid met de jongens, maar dat we nog niet meteen het vliegtuig in mochten, hadden we even niet bedacht. De korte reis naar Frankfurt verliep prima. Ot en Bram aan het raampje en het gezichtje van Ot bij het opstijgen: geweldig!
Daarna in vliegende vlucht door naar het volgende vliegtuig. Het overstappen was erg krap, mede omdat we met de bus van het vliegtuig naar de aankomsthal in de file stonden... (huh?!). Met het zweet op onze rug stappen we de grote Boeing 747 in. Een heerlijk plekje, met 4 op een rij en veel beenruimte. Handig voor het af en aan lopen van Otto naar de w.c., hahaha. 
Ook deze vlucht verliep zonder problemen, mede door die handige schermpjes voor onze neuzen met entertainment. Zonder dat zou het echt een dreinen en zeuren zijn. Bij aankomst kregen de jongens zelfs een complimentje van een oudere Amerikaanse dame achter ons: ze hebben zich ontzettend netjes gedragen, vond ze... 

En dan denk je: Yes, we zijn aangekomen! Hup door de douane en door naar een taxi. Maar nee, de paspoortcheck is hier niet zo rap. Om half 4 stapten we uit het vliegtuig, om vervolgens in een rij voor de paspoortcontrole te stappen waar je de eerst volgende 3 uur niet meer uit kan. Rijen à la de Efteling, slingerdeslang door zo'n grote aankomsthal. Zonder een winkeltje met drinken in de buurt, nergens waar je even kunt zitten, sta je 3 uur lang te wachten om te worden gecheckt! En dan blijkt reizen met een ADHD-ertje wel een uitdaging... Gelukkig hebben we het overleefd en stapten we uiteindelijk om half 7 uit de aankomsthal de benauwde Amerikaanse buitenlucht in.
Met de taxi vertrekken we naar Downtown Manhattan, om daar onze auto op te halen. De medewerker van het verhuur bedrijf grapt dat we te laat zijn en dat hij onze auto heeft verhuurd. We kunnen alleen nog een kleine terreinwagen krijgen... sorry, hoor, maar na 21 uur wakker te zijn, kan ik daar niet meer echt om lachen, hoor...
Na de nodige papierwinkel te hebben ingevuld, gaan we op weg naar ons appartement in Lyndhurst, een buitenwijk van New York. We komen aan bij een geweldig Amerikaans ogend huis, waarvan we de bovenste twee verdiepingen mogen bewonen. Het voelt al meteen als vakantie!
Na alle bagage in het appartement te hebben gesjouwd, vertrekken we naar een diner voor nog een warm hapje. Na bijna 23 uur wakker te zijn storten de jongens langzaam in, maar ja, wat verwacht je ook... Ze hebben het keurig volgehouden...!